martes, 14 de febrero de 2012

Tu regalo de San Valentín II

6 comentarios:

Anónimo dijo...

Uno ve cosas locas y depravadas. Pero esto es el colmo. ¡La tapa! Esta mierda no se parece a nada. Ni siquiera a una deposición, que alguna forma, olor, color, tamaño, volumen y peso tiene en común con otras defecaciones. Esto es más o menos como una diarrea azul en la mitad de un poco de cactus, con un gato orinando y llevando una bandera de Nicosia y tres naranjas fritas con chicharrón de mostaza. ¿Me hago entender? O como una batería de auto vomitada por un murciélago acuático en pleno eclipse de Marte. Esto es más o menos algo de ese talante. ¿Está bien?

Anónimo dijo...

Este lugar es lo más hipercalifragilístico-espialidoso que pueda nadie imaginar cuando se refiere a lo electromecanomelgalvanoplástico. ¿sí o sí? Me explico mejor en mi lengua nativa, el rumano, que era el idioma de Drácula en su remota Transilvania: Se vede lucruri nebun şi degradate. Dar aceasta este ultima picatura. Capacul! This shit nici nu seamănă cu nimic. Nu chiar a unei depuneri, care într-un fel, miros, culoare, dimensiune, volumul şi greutatea are în comun cu alte intestinului. Acest lucru este mai mult sau mai puţin ca o diaree albastru în jumătate de un cactus mic, cu o pisică urinat şi care transportă o pavilion din Nicosia şi trei portocale, prăjit cu mustar coji de carne de porc. Eu înţeleg? Sau ca o masina baterie vomitada de un bat de apă în întregime eclipse de pe Marte. Acest lucru este mai mult sau mai puţin ceva de acest spirit. este în regulă?

Anónimo dijo...

ESCRIBE MARIE SCHNELLINGER DESDE SALZBURGO (AUSTRIA): De veras, yo también he visto cosas amorfas y estrafalarias a través de mi largo andar por la vida y por el planeta. Pero esto que ven mis ojos no lo había experimentado jamás. ¿A qué le apuesta el autor? Esto es algo así como un perro a cuadros escoceses, que en vez de ladrar, produce relinchos y maullidos, mientras hala un trineo con aletas de ballena gris con ojos de dinosaurio, uno verde y otro rayado, desplazándose en la mitad del desierto Aral. No sé con qué compararlo. Es lo más insólito y absurdo que aloguien pueda imaginar. ¿Será producto del hábito de fumar porros? No hay parámetro ni referente similar. Es como ver a Mike Tyson en minifalda, jugando ajedrez en la mitad del Polo Sur, acompañado de la Reina Isabel Segunda en tanga y con dientes de cocodrilo, mientras ambos festejan una historia de rap y música del Japón interpretada por Paul Mcartney y Mercedes Sosa, el uno vestido con la camiseta del Deportivo Mandiyú, que alguna vez dirigió Diego Maradona, y ella enfundada en una escafandra de astronauta. en verdad, es imposible hacer un parangón. Me siento como deleitando un cono de helado de icopor, con sabor a cilantro, atún y alcachofa, a bordo de un helicóptero sin aspas y movido por energía lunar, que sobrevuela la mansión que algún día perteneció a Frank Sinatra y que ahora flota entre los escombros que dejó el tsunami de Japón, en medio de la algarabía de los hinchas del Manchester United y de cinco premios Nobel de Física, vestidos de monjes tibetanos que devoran fríjoles en botellas rectangulares y comen de los mejores pastos del norte de Brasil. Al mismo tiempo, creo ver unas chicas con pelucas de acero verde en los tobillos y que bailan una polka interpretada con arpas y tambores de guerra de los tiempos vikingos, mientras madres, tías, abuelas y parientes de Napoleón, Messi, Pinochet y Tina Turner se suman a la danza con 34.567 cangrejos de vellos transparentes en la cabeza de cada uno. Es algo así. No sé si el fin o la continuación de un concierto persa promovido por la FIFA y por la ONU en Indiana. ¿Me explico, Federico? Es algo así.

Anónimo dijo...

De nuevo, MARIE SCHNELLINGER: Por si hay un lector francés que pueda dar con este lugar de ultratumba, traduzco:

Vraiment, j'ai vu aussi amorphes et bizarres de choses grâce à ma longue marche pour la vie et de la planète. Mais ce que mes yeux n'avait pas jamais connu. Ce que vous misez l'auteur ? C'est quelque chose comme un chien pour le Tartan, qui, au lieu d'aboyer, produit des relinchos et miauler, tout en tirant un traîneau avec des nageoires de baleine grise avec les yeux de dinosaure, un vert et un autre streak, se déplaçant au milieu du désert d'Aral. Je ne sais pas ce qu'il faut comparer. C'est la plus insolite et absurde qu'aloguien peut imaginer. Est le produit de la dope de fumer ? Il n'existe aucun semblable ou paramètre de référence. C'est comme regarder Mike Tyson en minijupe, jouant aux échecs dans la moitié du pôle Sud, accompagné par la deuxième reine Isabelle en lanière et dents de crocodile, tout en célébrant les deux une histoire du rap et la musique du Japon réalisée par Paul McCartney et Mercedes Sosa, celle qui portait le maillot du Deportivo Mandiyu, jamais réalisé Diego Maradona, et il gainés dans un scaphandre d'astronaute. En effet, il est impossible de faire une comparaison. Je suis ravie d'un cornet de crème glacée de mousse de polystyrène, parfumé avec coriandre, thon et artichaut, à bord d'un hélicoptère sans lames et alimenté par l'énergie lunaire que la mouche sur un jour, le manoir appartenait à Frank Sinatra et flotte maintenant dans les décombres laissés par le tsunami du Japon, au milieu de l'enthousiasme des supporters de Manchester United et cinq prix Nobel de physiquevêtements de moines tibétains dévorer les haricots dans des bouteilles rectangulaires et manger les meilleurs pâturages du Brésil du Nord. Dans le même temps, je vois des filles avec des perruques en acier vert sur les chevilles et danser une polka effectuées avec des harpes et des tambours de guerre de l'époque Viking, tandis que des mères, des tantes, des grands-mères et des membres de la famille de Napoléon, Messi, Pinochet et Tina Turner s'est joint à la danse avec des 34.567 crabes de poils transparents sur la tête de chacun. C'est quelque chose comme ça. Je ne sais pas si la fin ou la poursuite d'un concert de Perse, promu par la FIFA et l'Organisation des Nations Unies dans l'Indiana. Je peux expliquer, Frédéric ? C'est quelque chose comme ça.

Anónimo dijo...

No puedo menos que sumarme al desconcierto de quienes han escrito poco antes. ¿Para qué este blog? ¿Cuál es la nota? Trato de hilar alguna conclusión, y pudiera entender, de acuerdo con vuestros blogs favoritos, que hay 625 ranas de vuestra vida insustancial --¡no se duda!-- , porque si esto no es Vietnam, de todas maneras hay un submarino bajo el grifo en medio de ninguna parte. Por lo tanto, de cositas buenas, nada como el último mono. ¡Perfecto! Atentamente, DOMINGO MIRAFLORES, desde el lugar más alto de la Alpujarra.

Anónimo dijo...

Taylor moines tibétains dévorer Swift Londoño San el que pidió perdón Góme zahora ningûn Alpujarra. divina cargo. ¿Qué insustancial tal? Lady Gaga as the highest-paid la mayor dethrones virtud de partícula ” http://PeruNews.info| Peruvian effectuées avec des harpes et des tambours nanny Polémica en EE.UU por uniformes sin aspas y por olímpicos in China" gets “la life movido term M "Madeerlano in que sumarme toddler's death - Francisco no acepta electrostico competitivo”: Chronicle: Peru... http: a soñar //bit.ly/MriKQ5 pn #Perú mecanomelgalvanopláes que ha puesto de nuevo a los físicos: Julio presidente César celebrity Estamos armando @TIMENewsFeed)un plantel Julio lugar más alto de la Roberto , del DIM: » GolGolGol Saratoga http://bit.ly/NA4xDl Abrir Responder etwittear Favorito under 30 |http://ti.me/MpXWKm (via ). ¿Me entendieron? Después de esto me quiero cagar. ¡Ji, ji, ji!

Publicar un comentario

Escríbeme. Es gratis.